این دو آیه را هر شب قبل از خواب بخوانید / سفارش مهم پیامبر اعظم ص و امیر المومنین امام علی ع
در روایتی از ابن عباس آمده است: رسول خدا (صلی الله علیه واله وسلم) هنگامی که جبرئیل در حضورش بود، صدایی از بالای سر خود شنید. جبرئیل با نگاه به آسمان گفت: هم اکنون دری از آسمان باز شد که تاکنون گشوده نشده بود؛ سپس فرشته ای فرود آمد و پیامبر را به دو نور، یکی فاتحه الکتاب و دیگری آیات پایانی سوره ی بقره بشارت داد که به هیچ پیامبر دیگری داده نشده بود. بر پایه ی برخی روایات این دو آیه، در معراج و در آسمان هفتم به پیامبر عطا شد.
- در زمینه ی آثار و فضیلت قرائت این آیه، از پیامبر اکرم (صلی الله علیه واله وسلم) نقل شده که هر کس دو آیه ی آخر سوره ی بقره را در شب بخواند، برایش کافی است
در روایتی از امام صادق (علیه السلام) آیه ی « آمن الرّسول» خطاب دو جانبه و بی واسطه ی خداوند با پیامبر در شب معراج دانسته شده است. در این روایت امام صادق (علیه السلام) از پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) نقل می کند؛ هنگامی که در معراج به سدره المنتهی رسیدم و تا اندازه ی دو قوس کمان به او نزدیک شدم، پروردگارم ندا داد:
آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْهِ »؛ پیامبر (خدا) بدان چه از جانب پروردگارش بر او نازل شد، ایمان آورد و من از طرف خود و امتم به خداوند پاسخ دادم «مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ کُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَمَلآئِکَتِهِ وَکُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لاَ نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَقَالُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَکَ رَبَّنَا وَإِلَیْکَ الْمَصِیرُ »؛ مومنان همگی به خدا و فرشتگان و کتاب ها و فرستادگانش ایمان آوردند (و گفتند) میان هیچ یک از فرستادگانش فرق نمی گذاریم و گفتند؛ شنیدیم و گردن نهادیم. پروردگار! آمرزش تو را (خواستاریم) و فرجام به سوی توست آن گاه خداوند فرمود: «لاَ یُکَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا کَسَبَتْ وَعَلَیْهَا مَا اکْتَسَبَتْ »؛ خداوند هیچ کس را جز به قدر تواناییش تکلیف نمی کند. آنچه (از خوبی) به دست آورده، به سود او، و آنچه (از بدی) به دست آورده، به زبان اوست و من از خدا خواستم « رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِینَا أَوْ أَخْطَأْنَا »؛ پروردگارا! هیچ بار گرانی (بر دوش) ما مگذار؛ همچنان که بر (دوش) کسانی که پیش از ما بودند نهادی. خداوند این دعا را نیز پذیرفت. گفتم «
رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَآ أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ »؛ پروردگارا! و آنچه را تاب تحملش نداریم، بر ما تحمیل مکن و از ما درگذر و ما را ببخشای و بر ما رحمت آور. سرور ما تویی، پس ما را بر گروه کافران پیروز کن. از سوی خداوند ندا آمد: هر آنچه از من خواستی به تو و امنت بخشیدم. در روایتی دیگر، پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) با استناد به همین آیه فرموده است: چهار چیز (خطا، فراموشی، آنچه از روی اکراه انجام می شود و آنچه خارج از طاقت انسان است) از امّت من برداشته شده است.